ολες τις λάμψεις θέλω να μαζεψω
να τις συλλέξω μια-μια
να μαζεψω τοσες που να μην χωρανε σε κανένα κουτί
να παίζουν ανέμελα
και οταν ο αερας θα τις φυσα προς τα μένα
θα γεμιζει την ατμόσφαιρα
γελια και
γελοίους χορούς
μελωδίες δικές μας
σαν ατερμονους ψαλμους του δάσους
τα ματια μας θα ειναι κουμπιά
για να μπορουμε να τα ραβουμε και να τα ξεραβουμε
να βλεπουμε αυτό που επιλέγουμε εμείς
οποτε το θελουμε εμεις
αληθεια μουρμουράω εφανταστα στον εαυτό μου
καθως πλεκω τα μαλλια μου πλεξούδες
πως και τα γένια σου
πλεξουδες θελω να τα πλεκω
και αφου θα εισαι και εσυ ενας γελοιος τυπος
ετσι πια θα περπατάμε χοροπηδώντας στο τρεμάμενο δάσος
