Κυριακή 22 Ιουνίου 2014

μέρος δεύτερο

τις λέξεις μου θέλω να βρω
χανονται μες στα κύματα 
και νοημα δεν βγάζω πια
μπερδεύονται μες στην τρικυμια
βουλιάζουν και φτάνουν στον πάτο της θάλασσας
και τότε σιβυλλικά μια ορμή τις αναδύει 
μέχρι εκεί
που τα νερά φοράνε διαμάντια στα προσωπα τους
και που λαμπουν μεχρι απάνω
και τότε όλες οι λάμψεις του κόσμου 
φτιάχνουν ανθρώπους.


Εγκατάλειψε το πλοίο,
ή εγκατάλειψε κάθε ελπίδα.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου