Κυριακή 28 Δεκεμβρίου 2014

μέρος τρίτο

μα πως να μην αρχιζεις να γραφεις;
Να παιρνεις την μια λεξη 
να την μπαλαμουτιασεις με την αλλη
και υστερα να αρχιζει το πανηγύρι των ερωτευμενων τσαρλατανων
ο ερωτας δεν ειναι αυτο που νομιζεις, εσυ κοριτσι που εχεις στενα δεσμα με την συχνοουρια
ουτε αυτο που πιστευεις
και ισως καμια φορα δεν μπορεις να τον πιστεψεις
δεν ξερεις ποτε την μορφη του
και μη κανεις τον κοπο να την ψαξεις
εχει το χαρισμα του φωτος
σε τυφλωνει 
και, όταν, τοτε, όλες οι λάμψεις του κόσμου σου ανήκουν. 

μη ξεχνας

το χαος παντα θα ειναι ενα κομματι του συμπαντος

Κυριακή 22 Ιουνίου 2014

μέρος δεύτερο

τις λέξεις μου θέλω να βρω
χανονται μες στα κύματα 
και νοημα δεν βγάζω πια
μπερδεύονται μες στην τρικυμια
βουλιάζουν και φτάνουν στον πάτο της θάλασσας
και τότε σιβυλλικά μια ορμή τις αναδύει 
μέχρι εκεί
που τα νερά φοράνε διαμάντια στα προσωπα τους
και που λαμπουν μεχρι απάνω
και τότε όλες οι λάμψεις του κόσμου 
φτιάχνουν ανθρώπους.


Εγκατάλειψε το πλοίο,
ή εγκατάλειψε κάθε ελπίδα.

Σάββατο 12 Απριλίου 2014

μέρος πρώτο


ολες τις λάμψεις θέλω να μαζεψω
να τις συλλέξω μια-μια 
να μαζεψω τοσες που να μην χωρανε σε κανένα κουτί
να παίζουν ανέμελα
και οταν ο αερας θα τις φυσα προς τα μένα
θα γεμιζει την ατμόσφαιρα 
γελια και 
γελοίους χορούς 
μελωδίες δικές μας
σαν ατερμονους ψαλμους του δάσους
τα ματια μας θα ειναι κουμπιά
για να μπορουμε να τα ραβουμε και να τα ξεραβουμε 
να βλεπουμε αυτό που επιλέγουμε εμείς
οποτε το θελουμε εμεις
αληθεια μουρμουράω εφανταστα στον εαυτό μου
καθως πλεκω τα μαλλια μου πλεξούδες
πως και τα γένια σου 
πλεξουδες θελω να τα πλεκω
και αφου θα εισαι και εσυ ενας γελοιος τυπος
ετσι πια θα περπατάμε χοροπηδώντας στο τρεμάμενο δάσος



Πέμπτη 14 Φεβρουαρίου 2013

τι μαλλια κουβαλας μωρε, παλι καλα δε σ' εχουν παρει τα χιονια, εχεις χιονια βλακειας ακομη



Αντιθέσεις και μονόλογος .

Θα καταπιαστώ από μια φράση που διάβασα , ας την ονομάσουμε ερέθισμα .Εξ’ άλλου οι ιδέες και οι σκέψεις μας είναι αποτέλεσμα διαφόρων , και αρκετά συχνά , συνδυασμένων ερεθισμάτων .

‘’Η τρελή ιδέα είναι ότι τα πάντα στον κόσμο είναι διπλά! Το καθένα με το αντίθετό του.’’

Με αυτή την φράση καθησυχάστηκα ! Δεν είμαι εξωγήινος τελικά. Είμαι άνθρωπος με Α κεφαλαίο και κάτι παραπάνω , θηλαστικό στο γένος των ζώων , μα δεν ξεφεύγω απ ‘την πορεία του ανθρώπινου γένους .Όπως έχω μέσα μου το καλό , έχω και το κακό , το γενναίο και το δειλό , το σκληρό και το ευαίσθητο .Δεν γίνεται να αποτελούμε μονάχα από το ένα ή το άλλο .Οι αντιθέσεις είναι οι ίδιες μας οι συμπληρώσεις στον εαυτό μας .Χωρίς και τις δύο μεριές , δεν θα επιβίωνε καμιά , διότι αυτό θα ήταν υπερβολή . Υπερβολή στην καλοσύνη , υπερβολή στην κακία , απ’ τα οποία θα κατέληγε κάποιος στην καταστροφή , τόσο την δική του , όσο και των γύρο του. Η υπερβολή , εν μέρει , αποφέρει σε αρνητικά αποτελέσματα , όσο περίεργο και ανορθόδοξο ν' ακούγεται . Χωρίς ,βέβαια, να περικλείω την λέξη υπερβολή στο απόλυτο .
Επομένως , να είσαι περήφανος που έχεις ''διπλή προσωπικότητα'' .
Ένα ερώτημα θα θέσω , απ ‘το οποίο θα καταλάβεις όλα τα παραπάνω : ‘’ Τι θα έκανε το γινγκ χωρίς το γανγκ ? ‘’

Όπως μπορείς να διακρίνεις ,έχει τονιστεί το γράμμα μ και π , διότι το κείμενο είναι μια μαλακία και μια παπαριά..
(για οποιον ενδιαφέρεται: μ>π, που σημαίνει οτι τα μ σε αυτο το κειμενο ειναι περισσοτερα απο τα π. Δηλαδη η μαλακια εχει παντα τα πρωτία)

Τρίτη 5 Φεβρουαρίου 2013

δεν έχει τίτλο και δεν πειράζει καθόλου

Καιρό τώρα προσπαθώ.
Μα τίποτα.
Προσπαθώ και ξαναπροσπαθώ.
Μα τίποτα.
Ούτε μία σταγόνα.
Ούτε μία σταλιά σου λέω.
Κομματιάζομαι και ξεριζώνομαι.
Μα τίποτα.
Στριφογυρίζω και πέφτω κάτω.
Κουνάω και ταρακουνάω το κεφάλι μου.
Και πάλι τίποτα.
Ψιθυρίζω, φωνάζω και μετά πέφτω για ύπνο.
Τίποτα απολύτως.
Και έτσι όπως γράφω αναρωτιέμαι αν βρήκα την λύση.
Λέω να το πάρω από την αρχή.
Ίσως καταλήξω διαφορετικά.

Τετάρτη 24 Οκτωβρίου 2012

παραβύθι

Έρχεται κάθε βράδυ ένα λουλούδι επίσκεψη στο δωμάτιο μου 
και μου δίνει μία υπόσχεση: πως εάν δεν εγκαταλείψω την πίστη μου σε αυτό,
δεν θα σταματήσει να με επισκέπτεται.
Έτσι που το βλέπω να τριγυρνά στο δωμάτιο 
λέγοντας μου ιστορίες, που μόνο τα μικρά παιδιά τις θαυμάζουν,
γεμίζει η ατμόσφαιρα με απίστευτα χρώματα και μυρωδιές.
Ηρεμούν τα πάντα.
Οι εικόνες γίνονται πιο διασκεδαστικές
Οι κινήσεις τραβάνε πολλούς δρόμους
Το δωμάτιο γεμίζει παιδικά γέλια.
Κι εγώ,
σαν μικρό παιδί που γίνομαι
του δίνω τον λόγο μου,
με αυτόν τον αυθορμητισμό και την σιγουριά που έχεις στα 6 σου,
και το υπόσχομαι.

Αγαπητό μου λουλούδι όσο αλληλοτροφοδοτούμαστε δεν θα σαπήσουμε ποτε.

Τρίτη 2 Οκτωβρίου 2012

όταν νυστάζεις και δεν νυστάζεις

Θέλω να μάθω πως κάνετε όταν σας ενοχλούν οι μύγες
Θέλω και να μου πείτε ιστορίες
απο ιχθυοτροφία για πουλιά που πουλάνε κρέατα για χορτοφάγους

Μπορείτε;