Κάπου μέσα μου βαθιά
ανθίζει μια κερασιά
μα κανείς δεν την βλέπει.
ανθίζει μια κερασιά
μα κανείς δεν την βλέπει.
Είναι βλέπεις ο κόσμος πολύς
και γω μικρή
και να χαθώ γι άυτόνανε γυρέυει
και γω μικρή
και να χαθώ γι άυτόνανε γυρέυει
Πως να σου πω κάτι
όταν τα λόγια
είναι τίποτα μπροστά στα γαμωαισθήματα
όταν τα λόγια
είναι τίποτα μπροστά στα γαμωαισθήματα
Ακόμα και να φύγω μακριά
μέσα μου θα έχω δίλημματα
μέσα μου θα έχω δίλημματα
Λέω να γίνω αέρας
να γίνω βροχή
και του κόσμου η σιωπή
να γίνω βροχή
και του κόσμου η σιωπή
Και κάπως έτσι
θα ζωγραφιστεί
η δικιά μου η φυγή
θα ζωγραφιστεί
η δικιά μου η φυγή
Δίχως μυαλό για να σκεφτώ
φωνή για να μιλήσω
φωνή για να μιλήσω
Μονάχα με νοήματα θολά
θα μπορέσω
στον κόσμο αυτόν να ζήσω
θα μπορέσω
στον κόσμο αυτόν να ζήσω
Και μια μέρα πριν γυρίσω
θα γράψω ένα ποίημα
Ορίστε.
Ορίστε.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου