Δευτέρα 13 Φεβρουαρίου 2012

τί ωραία διάβαση.

Τί ωραία αρμονία
στα κυτταρά τη νοιώθεις
Κάθε τέτοιου είδους έξοδος
ετοιμάζει έδαφος
για αντίστοιχη είδοσο
Έχουμε πολλά να σκεφτόμαστε
και πολλά κομμάτια να συλλέξουμε
Περνάμε μέσα από βράχους
χωρισμένους στα δύο και
ανοίγουμε τρύπες για να βρούμε λίγο φως
Η μοναξιά αυτής της στιγμής είναι γλυκιά
Δεν σε χάλαει τίποτα
Αντιθέτως
συνεχίζεις να φτιάχνεις
αυτό που είχες αρχίσει

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου