Ναι μωρέ, εγώ είμαι. Η ελπίδα που κλαίει. Η ελπίδα που ελπίζει. Μέσα από τις σάπιες νύχτες. Σάπιες αγκομαχούμενες νύχτες. Μέσα σε βρώμικα ρούχα και κρύα δάκρια. Έχουν παγώσει. Όχι και αλάσκα, αλλά την υποθερμία τους την έχουν. Ε, δεν ξέρω μωρέ τι έχω πάθει. Αποζητώ τον υδάτινο μου δρόμο. Αι σιχτιρ. Θα σαπίσω μαζί με το πείσμα μου.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου